نماد"ی برای فرهنگ سازی"

تشکیلات

بسم الله الرحمن الرحیم

قصد دارم طی مطالب دنباله داری خاطرات و تجربیات تشکیلاتی خود و دوستانم را ثبت کنم. عموم این خاطرات و مسائل در دفترچه ی یادداشت کار های روزانه ای که در آن سال ها داشتم یادداشت شده است. انشالله که مفید باشد .

...

این مطالبی که در دفتر چه نوشته شده است به چند روز قبل از انتخابات سال 89 دفتر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه ارومیه بر می گردد. نمی دانم دست خط چه کسی است. لیستی از اعضای جامعه اسلامی است که می توانند عضو شورای مرکزی شوند و یا شاید کاندیدای شورای مرکزی بوده اند.

در بین آنها اسامی چند نفر از اعضای خوب بسیج دانشجویی دانشگاه هم به چشم می خورد که علیرضا یاری فکر می کرد می توانن به جامعه اسلامی کمک کنند. 

آن لیست به قرار زیر است : 

ناصر نادعلی*@

هادی جاویدی*

محسن پیام*

علیرضا فراشی 

میر محمد مطهری موید@

بهروز شیرازی@

خلیل نقی زاد

سعید تاروردی زاده*

علی کشاورز@

اسماعیل دوستخواه@

مصطفی زارعان@

علی زبردستی@

حسین علی پناه

افرادی که با * مشخص شده اند به جز جامعه اسلامی، عضو بسیج دانشجویی هم بودند.

افرادی که با @ مشخص شده اند در انتخابات شورای مرکزی سال 89 وارد شورا شدند. شورای سال 89 یازده نفری بود. متشکل از هفت آقا و چهار خانم.

هر دبیر یا عضو شورای مرکزیی با توجه به شناختی که از اعضا دارد در ذهن خود آن طور که دوست دارد شورای بعدی شکل بگیرد، اعضا را می چیند. لیکن نکته مهم آن است که اولا نباید سعی کند به مجمع عمومی جهت دهد و باید اجازه دهد که نظر و رای خود اعضای مجمع عمومی شورای بعد را تعیین کند و دوما نباید حتی نظر خود را در بین عموم اعضا ابراز نماید چرا که موجب سرخوردگی برخی کاندیدا ها، ایجاد شبهه و بد بینی راجع به انتخابات، ورود زود هنگام اعضای فعاد در رقابت های انتخاباتی و مشکلات عدیده دیگری میگردد . 

نکته ی سوم آن است که هر شورای مرکزی باید مراقب باشد که موضوع انتخابات سالانه شورای مرکزی دفتر در بین اعضای جاد زود مطرح نشود. خود اعضای شورا باید از مدت ها قبل برای انتخابات برنامه ریزی و جذب و پرورش نیرو داشته باشند اما نباید موضوع انتخابات را در عموم اعضا مطرح نمایند. 

مطرح شدن زود هنگام انتخابات در بین اعضا موجب دوری آنها از یکدیگر و کم شدن انسجام تشکیلات میشود. در عوض باید در بین اعضا به موضوعاتی از قبیل فعالیت برای رضا خدا، انجام وظیفه در هر جایگاه تشکیلاتی، افزایش روحیه ی کار تیمی و گروهی، کمک به هم تشکلی در انجام وظایفش، انجام هر کمکی ولو آنکه وظیفه ی اصلی ما نباشد و از این قبیل مسائل تشکلاتی تبلیغ و یادآوری گردد. 

با در نظر گرفتن همه ی این مطالب، هر دبیر و یا عضو شورای مرکزیی در ذهن خود با توجه به شناختی که از کاندیدا ها دارد بهترین شورای مرکزی که به نظرش می رسد را می چیند و این کار به شرط رعایت کردن موارد بالا نه تنها اشتباه نیست بلکه کاملا طبیعی نیز هست. 

نظر برادر یاری به عنوان دبیر در حال انجام انتخابات شورای بعد از خودش به شرح زیر بود: 

دبیرکل : علی کشاورز

قائم مقام دبیرکل : ناصر نادعلی

واحد سیاسی : محسن پیام / قائم مقام : زبردستی

واحد فرهنگی : زارعان

واحد آموزش : میر محمد مطهری موید/ قائم مقام و دبیر دفتر علوم : خلیل نقی زاد

واحد تشکیلات : سعید تاروردی زاده / قائم مقام : بهروز شیرازی

واحد اجرایی : دوستخواه

معاونت مالی : هادی جاویدی

روابط عمومی : ---

تبلیغات : ---

نشریات : ---

دبیر دفتر مرکزی : حسین علی پناه

1- علیرضا یاری موضوع انتخابات شورای مرکزی دفتر ارومیه را در روز های نزدیک به انتخابات بین ما مطرح کرد . یعنی این وظیفه ی خود را به خوبی انجام داده بود و جامعه اسلامی را از حاشیه دور کرده بود.

2- علیرضا یاری نظر خود را راجع به شورای بعدی صرفا در بین افراد معدودی بیان کرده بود. میتوان گفت او به این وظیفه خود که همان مطرح نکردن نظر خود در بین اعضای جاد است هم عمل کرده است.

3- اعمال نکردن نظر شخصی به مجمع عمومی و شورای بعدی را هم با مقایسه ی اعضای شورای بعدی با علاقه ی یاری میتوان دید. 

چینش شورای بعد به هیچ وجه با آنچه یاری دوست داشت هماهنگ نبود. یعنی علی رقم آنچه که خیلی از دوستان در مورد دیکتاتور بودن یاری می گویند در عمل میبینیم که او در این موضوع تقوی پیشه کرده و نظر خودش را نه بر مجمع عمومی و نه بر شورای بعدی دیکته و تحمیل نکرده است .

اعضا و سمت های شورای بعد از یاری یعنی شورای 89 به شرح زیر است: 

دبیر کل : میر محمد مطهری موید

قائم مقام دبیرکل : علی کشاورز

واحد سیاسی : زبردستی / قائم مقام : حسین زینلیان بروجنی

واحد فرهنگی : زارعان

واحد آموزش : ناصر نادعلی

واحد تشکیلات : بهروز شیرازی

این مقایسه به این معناست که نیمی از افرادی که علیرضا یاری علاقه داشت، رای نیاوردند و فقط یکی از واحد ها آنطور انتخاب شد که او دوست داشت. و این ثابت می کند که یاری در روند انتخابات دخالت نکرده است. 

به نظر من شورای که شکل گرفت بهتر از آنی بود که یاری می خواست . البته با توجه به علقه ی من به شورای 89 و صد البته با توجه به این که شورای مورد علاقه ی یاری را کسی نمیداند که چگونه میتوانست باشد؛ نمیتواند نظر تام و کاملی باشد.

.........................................................

جمع بندی نکاتی که می توان از این خاطره برداشت کرد به این شرح است:

1. شورای مرکزی باید از اولین روز های تشکیلش به فکر تشکیل شورای بعد از خود به بهترین شکل و با اعضایی قوی و با تجربه باشد و در این مسیر تلاش ویژه و مداوم داشته باشد. اما 
2. نباید موضوع انتخابات زود تر از موعد در بین اعضا مطرح شود . وقتش یکی دو هفته قبل از انتخابات است. 
3. این که اعضای شورا و به ویژه دبیر در ذهن خود طرح بهترین شکل تشکیل شورای بعد را داشته باشند خوب و طبیعی است. اما 
4. نباید نظر خود را به اعضای جاد که میخواهند به کاندیدا ها رای دهند و اعضای انتخاب شده که میخواهند مسئولیت ها را تقسیم کنند تحمیل کنند.
5. بهتر آن است که حتی نظر خود را در بین اعضا مطرح هم ننمایند. 
6. البته همواره مسیر مشورت گرفتن باز است. لیکن به نظر من باید مشورت گرفته شود. یعنی باید اعضای جدید تر از قدیمی ها مشورت بخواهند نه این که قدیمی ها به سراغ آنها بروند برای مشورت دادن. این موضوع معمولا باعث پس زدن جدیدتر ها شده است.

ان شاء الله در خاطره های تشکیلاتی 3 ، جلسه ی قبل از انتخابات شورای 89 بین همه ی کاندیدا های شورای مرکزی که برای آشنایی آنها با نظرات یکدیگر برگزاری شده بود را شرح خواهم داد.

.......

بعد نوشت : برادر یاری در گروه تلگرامی سابقون جاد ارومیه در حاشیه ی این مطلب، متنی مرقوم فرمودند که در ادامه می آید : 

سلام

در حاشیه مطلبی که اقای مطهری گفتند ذکر چند نکته را لازم می بینم

1.بنده بحث شورا را با همه ی کسانی که قصد کاندیداتوری داشتند مطرح می کردم و دبیر را به صورت پیش فرض کشاورز قرار می دادم تا کسی به فکر قدرت نباشد و نتواند زیر اب کسی را بزند

2. از رهگذر این صحبت متوجه می شدم موضع هر کدام از توانایی دیگران چیست و شورای مطلوب از نظر نسل بعد کیست 

3. تهی الذهن وارد شورای بعد نمی شدند اگر نمی دانستند وظیفه هر واحد چیست ان جا می پرسیدند و در خلال این بحث خود نیز امادگی ذهنی پیدا می کردند

4. در شب ماقبل کنگره در جلسه ای که بین بنده و سید ابوالفضل در باره ی بررسی شورا شکل گرفت، بحث بر سر دبیر شدن و نشدن مطهری و یک نفر دیگر بود که نظر بنده روی مطهری بود، اما این نکته را به هیچ کس نگفتیم

5. عینا شورایی که شب قبل کنگره با سید بستیم اتفاق افتاد جز پیام که رای اورد و رفت و دیگری جایگزین شداما ای نکته را به کسی نگفتیم. اما ان شورا شناسی حاصل تحلیل و صحبت با همه ی شورا بود، کسی فضا را مدیریت نکرد تا مجمع تنها افراد داوطلب اشنایی پیدا کردند و اعمال نفوذی هم اتفاق نیفتاد

ممنون از اقای مطهری هم بابت عکس هم خاطره